5 กรณีเลิกจ้างโดยมีความผิดร้ายแรง / ไม่ร้ายแรง / พนักงานลาออกเอง ต้องจ่ายค่าจ้างสำหรับวันหยุดพักผ่อนประจำปีที่สะสม ( กรณีมีสะสมวันหยุด) 1. 6 กรณีเลิกจ้าง ไม่ใช่ความผิดร้ายแรง (จ่ายค่าชดเชย) ต้องจ่ายค่าจ้างตามส่วนของวันหยุดพักผ่อนประจำปีในปีที่เลิกจ้าง และในปีที่สะสม ข้อมูลการตรวจแรงงานของพนักงานตรวจแรงงานจากการตรวจสถานประกอบกิจการในรอบ 10 ปีที่ผ่านมา(2541-2550) พบว่ามีนายจ้างปฏิบัติไม่ถูกต้องตามกฎหมาย เฉลี่ยคิดเป็นร้อยละ 27. 5 สำหรับเรื่องที่นายจ้างปฏิบัติไม่ถูกต้องบ่อยที่สุดมีเรื่องการจ่ายค่าจ้างวันหยุดพักผ่อนประจำปีรวมอยู่ด้วย นายจ้างจึงต้องควรตระหนักในเรื่องนี้ รวบรวมและเรียบเรียงโดย วิทยากรศีล 5
มาตรา ๖๗ ผู้ใดกระทำความผิดด้วยความจำเป็น (๑) เพราะอยู่ในที่บังคับ หรือภายใต้อำนาจซึ่งไม่สามารถหลีกเลี่ยงหรือขัดขืนได้ หรือ (๒) เพราะเพื่อให้ตนเองหรือผู้อื่นพ้นจากภยันตรายที่ใกล้จะถึงและไม่สามารถหลีกเลี่ยงให้พ้นโดยวิธีอื่นใดได้ เมื่อภยันตรายนั้นตนมิได้ก่อให้เกิดขึ้นเพราะความผิดของตน วรรคสอง ถ้าการกระทำนั้นไม่เป็นการเกินสมควรแก่เหตุแล้ว ผู้นั้นไม่ต้องรับโทษ
ลงประกาศงาน หาคนทำงาน บริหารทรัพยากรมนุษย์ ค่าจ้าง ค่าล่วงเวลา # พรบ คุ้มครองแรงงาน พ. ศ. 2541 | กฎหมายแรงงาน โดย หน้าหลัก ข่าวสาร แรงงาน HR บทเรียนออนไลน์ Webboad สำหรับ HR นำ Code ต่างๆ ไปติดหน้าเวปของท่าน อัตราโฆษณา ประกาศตำแหน่งงาน อื่นๆ
ศ.
การสอบไล่ภาคฤดูร้อน ปีการศึกษา 2556 ข้อสอบกระบวนวิชา LAW 4004 กฎหมายแรงงานและการประกันสังคม คำแนะนำ ข้อสอบเป็นอัตนัยล้วน มี 4 ข้อ (คะแนนเต็มข้อละ 25 คะแนน) ข้อ 1.
พ.
ข้อ 2.
สิทธิ์ในวันหยุดพักร้อน เมื่อพนักงานถูกเลิกจ้างหรือลาออก | Prosoft HRMI หน้าแรก News สิทธิ์ในวันหยุดพักร้อน เมื่อพนักงานถูกเลิกจ้างหรือลาออก บทความ เกร็ดความรู้ HR นอกตำรา สิทธิ์ในวันหยุดพักร้อน เมื่อพนักงานถูกเลิกจ้างหรือลาออก มีอยู่เรื่องหนึ่ง ที่ HR อาจหลงลืม และพนักงาน ยังไม่ทราบ ว่าด้วย ตามมาตรา 67 (สิทธิ์ในวันหยุดพักร้อน เมื่อเลิกจ้างหรือลาออก) ตาม พรบ. คุ้มครองแรงงาน พ. ศ.
ทบทวนพรบ. คุ้มครองแรงงาน ว่าด้วยเรื่อง "วันหยุดพักผ่อนประจำปี ทบทวนพรบ. คุ้มครองแรงงาน ว่าด้วยเรื่อง " วันหยุดพักผ่อนประจำปี " เรื่อง 1. สิทธิในวันหยุดพักผ่อนประจำปี (พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ. ศ. 2541มาตรา 30) 2. ค่าจ้างในวันหยุดพักผ่อนประจำปีสะสมกรณีนายจ้างเลิกจ้างหรือลูกจ้างบอกเลิก(พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน ฉบับที่ 2 พ. 2551 มาตรา 67) 1. สิทธิในการหยุดพักผ่อนประจำปี ตามมาตรา 30 มีหลักเกณฑ์ดังนี้ 1. 1 ลูกจ้างมีสิทธิหยุดพักผ่อนประจำปี เมื่อทำงานติดต่อกันครบ 1 ปี 1. 2 ลูกจ้างมีสิทธิหยุดได้ไม่น้อยกว่า 6 วันทำงาน 1. 3 นายจ้างเป็นผู้กำหนดให้หยุด หรือนายจ้างกับลูกจ้างตกลงกันกำหนดให้หยุด 1. 4 นายจ้างกับลูกจ้างตกลงกันล่วงหน้าให้สะสมหรือเลื่อนวันหยุดพักผ่อนประจำปีก็ได้ 1. 5 ปีต่อมานายจ้างอาจกำหนดวันหยุดพักผ่อนประจำปีมากกว่า 6 วันทำงานก็ได้ 1. 6 ลูกจ้างทำงานยังไม่ครบ 1 ปี นายจ้างอาจกำหนดให้หยุดพักผ่อนประจำปีตามส่วนก็ได้ 2. ค่าจ้างในวันหยุดพักผ่อนประจำปีสะสมกรณีนายจ้างเลิกจ้าง หรือลูกจ้างบอกเลิกสัญญา ตามมาตรา 67 มีหลักเกณฑ์ดังต่อไปนี้ 2. 1 นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้าง โดยมิได้มีความผิดร้ายแรง 2.